 Wysłany: Śro 5:55, 09 Lut 2011 Temat postu: SMOLEŃSKA PROZA |
|
| Nam lecieć nie kazano, spytałem Putina
Czy przy tej okazji, jaka się nadarza? Nie można by sprawdzić jak ruska maszyna Na pasie startowym gęstą mglę wytwarza. Można by tym sprzętem podjechać za wiatę I przekonać pilota w mglistej atmosferze, Gdy nie widać pasa ani żadnych świateł by zechciał lądować w oparciu o wieżę, Wieży będą słuchać można, więc kierować Wyłączyć żarówki i radiolatarnię, Jak im wieża powie tak będą lądować. Kto z nami zadziera zawsze kończy marnie Nikt nawet nie powie, że mgły tej przyczyna, Gdy szczątek nie będzie lud zadepcze ślady Leży w tajnym spisku Tuska i Putina. Prawdy nikt nie dojdzie na to nie ma rady Ja się nie ulęknę nie dam się iluzji niech lądują tutaj, by wszyscy wiedzieli że nie wolno bezkarnie wtrącać sie do Gruzji nie wolno bezkarnie jeździec do Brukseli. Sprawa dosyć prosta- śmierć na posterunku! Wszystko można zrobić dopóki mam władzę, nie stać nas na błędy przy takim warunkach. Jak tego dokonać z Bronkiem się naradzę? Lecz, jest pewien problem i wygląda ślisko Plany koryguje zwykle rzeczywistość. Mogą, więc odlecieć na inne lotnisko"! i mogą nam zepsuć całą uroczystość! Niech ich, więc kontroler wodzi po manowcach, Zrobimy mglę sztuczna zgasimy żarówki Bo przecież samolot na bazie bombowca. Nie da się zestrzelić z Bronka dubeltówki Nie może być błędów w tak misternym planie Putin na lotnisku wszystko przygotuje Wyda prosty rozkaz wykonać zadanie Samolot rządowy już nie wyląduje By nabrać otuchy, nie tracić poklasku By władzy nie tracić słono trzeba płacić. Niech tam sobie lądują w tym Smoleńskim lasku by samemu się wzmocnić trzeba innych stracić. Chciałem sie go pozbyć jako polityka , a naród go uczcił jako męczennika. |
|
